Naar een visie op de gevolgen van de veranderende leeftijdsopbouw

Medio vorig jaar hebben we gepleit voor een sociaal-democratisch antwoord op de gevolgen voor onze samenleving van het groter wordend aandeel ouderen en kleiner wordend aandeel jongeren in Nederland. In ‘Dit is geen Bejaardennota’ beschreven we een reeks vraagstukken die daarmee samenhangen. Hoe kunnen die vraagstukken het beste en in samenhang opgelost worden?

Wij hebben ‘Dit is geen Bejaardennota’ na het verschijnen toegezonden aan het partijbestuur met de vraag een commissie in te stellen die de opdracht krijgt een visie te ontwikkelen op de gevolgen van de sterk veranderende bevolkingsopbouw in de komende decennia.

Het partijbestuur vond de nota een goed stuk en een zeer waardevol initiatief. “We zij het zeer met jullie eens dat het onderwerp gebaat is bij verdere verdieping. Vooreerst wordt er campagne gevoerd en na de verkiezingen wil het partijbestuur terugkomen op jullie initiatief .“

Door de uitslag van de verkiezingen in maart van dit jaar had het partijbestuur zijn aandacht echter dingend nodig om de gevolgen van de grote verkiezingsnederlaag het hoofd te bieden. Harry Vogelaar, lid van het partijbestuur, raadde ons aan zelf en met betrokken en deskundige mensen een begin te maken.

We stonden voor de keuze: stoppen of dan maar zelf het heft in handen nemen met een minder ambitieus resultaat. Stoppen ligt niet in onze aard, dus zijn we zelf maar aan de slag gegaan.

Wat ons voor ogen staat is het volgende:

  1. We willen eerst de vraag beantwoorden welke sociaaldemocratische basiswaarden zouden kunnen gelden voor ouderen. Zijn dat de algemene basiswaarden, die gelden voor iedereen? Of zijn er daarnaast nog andere waarden die voor ons sociaaldemocraten van toepassing zijn voor ouderen?
    De PvdA is altijd sterk gericht op arbeid en de arbeidende mens. Na zijn pensionering mocht iemand van zijn rust genieten, mogelijk gemaakt door voldoende inkomen. De rol van ouderen in onze samenleving is inmiddels een heel andere. Moeten we niet ook een opvatting hebben over de rol en plaats van ouderen in onze samenleving?
    Wij hopen binnen een maand of twee onze ideeën daarover op papier te hebben.
  1. Daarna willen we gespreksgroepen vormen die de verschillende aspecten uitwerken, die in ‘Dit is geen Bejaardennota’ worden genoemd. Het doel is een agenderend en richtinggevend visiedocument. Het streven is om over een jaar het visiedocument te presenteren.

Het is duidelijk: wij hebben onze aanvankelijke opzet flink aan moeten passen, maar ons uiteindelijke doel blijft om de gevolgen van de aanzienlijke verandering in de leeftijdsopbouw van de Nederlandse bevolking onder de aandacht te brengen en daar een sociaaldemocratisch, richtinggevend antwoord op te formuleren.

Daar hebben we de hulp van vele partijgenoten voor nodig. Om via een dialoog tot weloverwogen standpunten te komen.

Lees over ‘Dit is geen Bejaardennota’ het artikel ‘Goed antwoord nodig op gevolgen toenemende vergrijzing samenleving’.

De tekst in dit artikel is overgenomen van de website van de Werkgroep Ouderenbeleid PvdA Drenthe

 

 

Margreeth de Boer, Luuc Christensen en Albert Huizing

Margreeth de Boer, Luuc Christensen en Albert Huizing

Margreeth de Boer is minister van VROM geweest. Daarvóór was zij onder meer gedeputeerde van Noord-Holland en Commissaris van de Koningin in Drenthe. Na het ministerschap werd Margreeth de Boer lid van de Tweede Kamer en vervolgens (waarnemend) burgemeester in Leeuwarden en Hoogeveen. Voor de PvdA was Margreeth de Boer onder andere actief als voorzitter van

Meer over Margreeth de Boer, Luuc Christensen en Albert Huizing